Taal weerspiegelt de werkelijkheid, maar kan deze slechts zeer beperkt veranderen. Via taal laat je zien waar je staat, sociaal, maatschappelijk, politiek. Met woordkeuze, idioom, jargon, zinsbouw en accent geef je aan wie je in feite bent.
Er zijn mensen die denken dat je met taal de werkelijkheid kunt veranderen. Dat is een denkfout. Want taal volgt onnavolgbare paden. Laat staan dat woorden de sociale, maatschappelijke en politieke werkelijkheid veranderen. Daarvoor zijn ook daden nodig.
Deze mensen hechten zeer aan woordkeuze, idioom, jargon en zinsbouw. (Voor accent zijn zij vaak veel inschikkelijker.) In hun bijzijn is het op eieren lopen. Zo voelt het. Gefronste wenkbrauwen, ontstemde geluidjes, en uiteindelijk cancelling, uitsluiting en achtervolging door online en offline trollen kunnen je deel worden.
Dat is enerzijds een teken van de ernst van de zaak voor deze betrokkenen: de kwestie gaat hen zo diep aan het hart dat zij de zwaarst mogelijke retoriek en sancties inzetten. “Zo spreken we hier niet…” Anderzijds is het een teken van zwakte: diplomatie en toenadering zouden zoveel meer kunnen overtuigen.
Dat betekent overigens niet dat je je woorden niet hoeft te wegen. Maar dat is een kwestie van empathie en inlevingsvermogen, en van jezelf blootgeven.